W swojej wędrówce przez świat Św. Mikołaj nie zapomniał o naszej Parafii i przybył na wieczorną mszę roratnią 6 grudnia. Wkroczył do świątyni ubrany w biskupie szaty z laską pasterską i przy dźwięku dzwonków, symbolizujących dźwięk sań św. Mikołaja.

W kościele powitała go liczna grupa dzieci, ich rodzice i dziadkowie. Po wieczornej Mszy św. Święty Mikołaj gawędził z dziećmi, odpowiadał na ich pytania i wręczył najmłodszym oraz zgromadzonym w kościele słodkości. O zadowoleniu najmłodszych świadczyły ich uśmiechnięte buzie. 

           Chcemy serdecznie podziękować Świętemu Mikołajowi za jego wizytę. Dziękujemy również wszystkim, którzy pomogli zorganizować to wydarzenie. To był naprawdę wyjątkowy dzień dla naszej wspólnoty parafialnej. Jesteśmy wdzięczni, że mogliśmy wspólnie celebrować ten czas radości i dobroci, który Święty Mikołaj przynosi każdego roku.

           6 grudnia każdego roku, tuż przed Świętami Bożego Narodzenia, przychodzi do nas wyjątkowy gość Święty Mikołaj. Jest dla nas kimś szczególnym w czasie Adwentu. Przypomina, że można ofiarować komuś rzeczy materialne i niematerialne, które sprawią, że radość zagości w sercu obdarowanego i darczyńcy, nie tylko w Boże Narodzenie i Mikołajki. Każdego dnia warto obdarowywać choćby ciepłym słowem, szczerym i serdecznym uśmiechem, czasem gestem życzliwości.

          Św. Mikołaj żył w IV wieku. Mikołaj urodził się w Patras w Grecji ok. 270 r. Był jedynym dzieckiem zamożnych rodziców, uproszonym ich gorącymi modłami. Od najmłodszych lat odznaczał się wielką wrażliwością, empatią na potrzeby materialne i duchowe drugiego człowieka. Po śmierci rodziców, swoim znacznym majątkiem, chętnie dzielił się z potrzebującymi. Wstąpił do stanu duchownego, został biskupem Miry (Azja Mniejsza). Jako biskup miasta Miry (obecnie Demre) podbił sobie serca wiernych nie tylko gorliwością pasterską, ale także troskliwością o ich potrzeby materialne. Cuda, które czynił, przysparzały mu większej jeszcze chwały.

           Jest wzorem dobroci i troski o bliźnich, jak również miłosierdzia i dobroci. Jest patronem żeglarzy, piekarzy, jeńców, kupców, a przede wszystkim dzieci. Po długich latach błogosławionych rządów Święty odszedł po nagrodę do Pana 6 grudnia (stało się to między rokiem 345 a 352). Ciało Świętego zostało pochowane ze czcią w Mirze, gdzie przetrwało do roku 1087. Dnia 9 maja tegoż roku zostało przewiezione do miasta włoskiego Bari. 

Zapraszamy do obejrzenia fotorelacji.

fot. Aleksandra Stępień